Sahne hazır, aktörler başlamaya hazır ve Birinci Perdenin başlangıcını işaret edecek yükselen müziği çalmak için orkestra yerini aldı. Siz neredesiniz? Seyirciler arasında mısınız, arkanıza yaslanıp, her şeyin gözlerinizin önünde gelişmesini mi seyredeceksiniz? Yoksa sahneye katılarak hikâyeyi başka bir yöne hareket ettirenlerden mi olacaksınız? Gelecek hafta ve aylarda, vereceğiniz çok önemli bir karar var.
Seçim size ait; hareketsiz ve sessiz kalabilirsiniz, nasıl “kitaptaki gibi olmadığından” ya da “düşündüğünüz gibi sona ermediğinden” şikâyet edebilir… veya… sesinizi koroya ekleyebilirsiniz. Tarihinizdeki bu dev ve hayati önemdeki zamana değişimi etkilemek üzere geldiniz. Şimdi harekete geçmenin zamanıdır, çocuğum. Bunun yanınızdan geçip gitmesine izin vermeyin! – Yaratan
Arkadaşlar, bu kısa mesaj yıllardır aldığımız mesajlardan çok farklı. Dün akşam gördüğümde hemen sizlerle paylaşmak istedim. Sanırım hepimiz, bütün dünyanın insanları birer (ya da daha fazla) seçim yapacağımız anlarımıza yaklaşıyoruz. O an belki hemen anlaşılmayacak ama kalbimizin gözünü açık tutarsak bileceğiz. Evet, sanırım hızlandırılmış zaman çizelgesinde yaşamak böyle bir şey. Hepinize harika bir hafta diliyorum. – Mor Alev
The stage is set, the actors have and are on their marks, the orchestra is poised and ready to begin the swell of music signaling the beginning of Act I. Where are you? Are you in the audience, sitting back and
View original post 108 kelime daha
Mor Alev 
ben de hazırım…sahneye katılarak…bütünün ve kendimin hayrına hikayeyi başka bir yöne harekete katılıyorum….yalnız değilim biliyorum…..ışığımın ulaştığı her yer de bir ben daha var artık….sevgiyle selamlıyorum hepimizi….teşekkür ederim….
BeğenLiked by 3 people
çok ağladım bu mesaja, hala gözümden dökülüyor… sevgiyle dönüşümün bir parçası olma niyetiyle… teşekkürler
BeğenLiked by 2 people
Okur okumaz içim “bunu biliyordum” dedi. Ve orkestraya güç veren, inanç veren, huzur veren, neşe veren olarak gördüm kendimi. “Başardık” hadi gösteriye çıkma zamanı dedi kalbim. Elele gösteriye gittik. An bu an. Dışım ve yaşadığım süreç zorlasa da içim bundan o kadar emin ki anlatamam:)))) hadi izleyelim hadi yaşayalııım.
BeğenLiked by 1 kişi
Ve motor.. Hayat filmi gala gösterim. Her canlı üstüne düşen görevi yapsa ki yapmıyor iste. Toplumsal egolardan sıyrılmak kolay değil. Ey insanoğlu ben değil, biz dediğin gün feraha kavusacagiz… Melekler korusun bizi.. İşaretleri takip et.
BeğenLiked by 1 kişi
Ben buradayım. Ve tam burada büyük gösterişli bir tiyatro binası olacaktı şu parkın arkasında, otelin çaprazında, daha önce gelmişliğim de var ama bir türlü bulamıyorum. Daha fazla ışık ve işaret olmalı bu görkemli şehirde. Neden bu kadar karanlık ve gölgeli yollar? Kayboldum sanki, bulamıyorum binayı. Başlamak üzeredir oyun. Kaçırdım mı acaba? Ne çok istiyordum oysa. Seyirciler arasında arkadaşlarım var mı? Anlatsınlar bana. Oyuncular arasında bir tanıdık var mı? Onun heyecanını paylaşsam. Biletim var mı? Bu oyun hakkında bildiğim hiçbir şey yok. Böyle hazırlıksız ve son anda neye güvenip gelmeye karar verdim? Bilmiyorum. Bulamıyorum. Orkestra sesi geliyor sanki bir yerden. Sanki bir gong. Bu bina buradaydı biliyorum. Biliyorum. Bulamıyorum.
Ve daha da karanlık oluyor birden bulunduğum yer. Işıkların hepsi karşımdaki alana yönleniyor, seyirci koltuklarında oturan milyarlarca insana. Sahnedeyim. Şaşkınım. İçimde hala sahici olmayan bir kaçırmışlık hissi, her anlamda. Öyle bakıyorum salona, kalbim her an uçacak. Salonda tuhaf ve uzun bir sessizlik.
Önce görünmeyen localardan başlıyor gür alkış sesi. Birileri ellerimden tutuyor birden. Birilerinin ellerini tutuyorum. Salona da geçiyor alkış. Sonra sahne ışıkları. Her yer aydınlık. Selam veriyoruz. Hepimiz ayaktayız. Birbirimizi alkışlıyoruz. Hepimiz aydınlıktayız. Hepimizi seviyorum.
BeğenLiked by 1 kişi