Toplum ailelerden oluşur.Her aile, canlıya davranışlarında,çocuklarına rol model olabilirse,bu görüntüleri izlerken gözlerimiz yaşarmaz.Çünkü insan olmak,bu davranışları gerektirir.Bizler biraz daha gelişmişiyiz,konuşuyoruz üstelik.Empati önemli.Çocuklara ilk öğretilecek kavramlar arasında olmalı.
Sevgili Yasemin, yazdıklarınıza katılıyorum, bir tek şey hariç… Gözlerimizin yaşarmayacağı konusu… Ben bu videoyu okuyucuların enerjisinin biraz olsun yükselmesi için ekledim. Çok güzel derlemişler ve neler yapabileceğimizi bize hatırlatıyorlar. Hepimizin içinde bu potansiyel var. Bunu kullanıp kullanmamak ve dünyayı daha güzel kılmak bizlerin elinde. Örneğin, sizin de dediğiniz gibi, çocuklarımıza iyi birer örnek olarak, onları eğiterek. Sorumluluklarımızı kabul etmeli ve bu dünyanın ve varlıklarının (insan, hayvan, bitki ya da mineral) sadece bize hizmet etmek için burada olduklarını var saymamalıyız. Çünkü değiller! Halbuki şu zamana kadar olan genel tavrımız aslında sadece bundan ibaret. (Sanırım buraya kadar olan kısmı size değil de bütün okuyucular için bir açıklama niteliğinde yazıya dönüştü). Videoyu izlediğinizde neler hissettiğinizi analiz edersek, şunlardan birkaçı olabilir: Sevgi, şefkat, kurtuluşun getirdiği rahatlama, hayvanların masumiyetine duyulan özlem, insanların cesaret ve gayretine duyulan hayranlık ve özenme hissi, vs… Bunlar aslında sevginin pek çok yüzünü içinde barındıran hareketler ve o kişileri takdir ediyoruz. Bize verdiği duygulara bakarsak, bunu tam olarak tarif bile edemiyoruz. Bu yükselmiş duygulara çok da alışık değiliz. O his ve duygular toplamına verdiğimiz tepki gözlerimizin dolması oluyor, ki bu bence muhteşem, çünkü bir anlamda kalbimizin etrafındaki duvarlar eriyor, ifade edemediğimiz kadar güzel bir enerjiyi yaşıyoruz. Ben bunu zaman zaman seanslarım sırasında yaşıyorum, bazen gelen rehberler, melekler, ustalar, yüksek benlik, vs o kadar büyük bir sevgi ve en sonunda net bir şekilde duyulacağı hakkında öylesine bir sevinç hissi ile geliyor ki, bu bende ve bazen de ziyaretçimde nereden geldiği bilinmeyen gözyaşları olarak kendini gösteriyor. Umarım bu hassaslık, bu sevinç, bu derin sevgi bizi her yerde bulur, daha da doğrusu biz gözlerimizi dört açıp onu tanırız. Çünkü bunlar harika göz yaşları ve her an çevremizdeki her şeyde böyle güzel sevgi var. Elbette, bütün günü şakır şakır ağlayarak geçirelim demiyorum ama bazen durup bakarsak yaşamın bize sunduğu güzellikleri görme ihtimalimiz yükseliyor. İşte o yüzden, herkese meditasyon ve sessiz zaman cepleri öneriyorum. Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgilerimle…
Muhtesem!!! İnsanin içinden senin deyiminle bir “sevgi seli” yukseliyor. Kopegin kurtuldugu an kurtaricisina tesekkur etme sekli, ordek yavrularinin guvenle atlamalari… Guven, sukran, teslimiyet, sevgi ve BIR olma hissi. Gozyaslarina boguldum. Cok cok harika bir his bu. Sabahıma “kosulsuz sevgi bilinciyle” basladim, tesekkurler Mor Alev.
Tesekkurler… Ben icinde sevgi olan her canlinin diger canlilari sevdigine inaniyorum. Benden farklida olsalar onlari olduklari gibi kabul edip sadece onalr icin sevgi diliyorum. Bira kusum, bir kopegim ve en sonda bir kedim var benim. O ucuyle evde tek basima olmak huzur ve mutluluk veriyor. Okuldan gelen cocuklarimla beraber onlarla oynamak muhtesem bir sey….
Mor Alev 
Toplum ailelerden oluşur.Her aile, canlıya davranışlarında,çocuklarına rol model olabilirse,bu görüntüleri izlerken gözlerimiz yaşarmaz.Çünkü insan olmak,bu davranışları gerektirir.Bizler biraz daha gelişmişiyiz,konuşuyoruz üstelik.Empati önemli.Çocuklara ilk öğretilecek kavramlar arasında olmalı.
BeğenBeğen
Sevgili Yasemin, yazdıklarınıza katılıyorum, bir tek şey hariç… Gözlerimizin yaşarmayacağı konusu… Ben bu videoyu okuyucuların enerjisinin biraz olsun yükselmesi için ekledim. Çok güzel derlemişler ve neler yapabileceğimizi bize hatırlatıyorlar. Hepimizin içinde bu potansiyel var. Bunu kullanıp kullanmamak ve dünyayı daha güzel kılmak bizlerin elinde. Örneğin, sizin de dediğiniz gibi, çocuklarımıza iyi birer örnek olarak, onları eğiterek. Sorumluluklarımızı kabul etmeli ve bu dünyanın ve varlıklarının (insan, hayvan, bitki ya da mineral) sadece bize hizmet etmek için burada olduklarını var saymamalıyız. Çünkü değiller! Halbuki şu zamana kadar olan genel tavrımız aslında sadece bundan ibaret. (Sanırım buraya kadar olan kısmı size değil de bütün okuyucular için bir açıklama niteliğinde yazıya dönüştü). Videoyu izlediğinizde neler hissettiğinizi analiz edersek, şunlardan birkaçı olabilir: Sevgi, şefkat, kurtuluşun getirdiği rahatlama, hayvanların masumiyetine duyulan özlem, insanların cesaret ve gayretine duyulan hayranlık ve özenme hissi, vs… Bunlar aslında sevginin pek çok yüzünü içinde barındıran hareketler ve o kişileri takdir ediyoruz. Bize verdiği duygulara bakarsak, bunu tam olarak tarif bile edemiyoruz. Bu yükselmiş duygulara çok da alışık değiliz. O his ve duygular toplamına verdiğimiz tepki gözlerimizin dolması oluyor, ki bu bence muhteşem, çünkü bir anlamda kalbimizin etrafındaki duvarlar eriyor, ifade edemediğimiz kadar güzel bir enerjiyi yaşıyoruz. Ben bunu zaman zaman seanslarım sırasında yaşıyorum, bazen gelen rehberler, melekler, ustalar, yüksek benlik, vs o kadar büyük bir sevgi ve en sonunda net bir şekilde duyulacağı hakkında öylesine bir sevinç hissi ile geliyor ki, bu bende ve bazen de ziyaretçimde nereden geldiği bilinmeyen gözyaşları olarak kendini gösteriyor. Umarım bu hassaslık, bu sevinç, bu derin sevgi bizi her yerde bulur, daha da doğrusu biz gözlerimizi dört açıp onu tanırız. Çünkü bunlar harika göz yaşları ve her an çevremizdeki her şeyde böyle güzel sevgi var. Elbette, bütün günü şakır şakır ağlayarak geçirelim demiyorum ama bazen durup bakarsak yaşamın bize sunduğu güzellikleri görme ihtimalimiz yükseliyor. İşte o yüzden, herkese meditasyon ve sessiz zaman cepleri öneriyorum. Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Sevgilerimle…
BeğenBeğen
Muhteşemdi! Tüm insanların yüreğinde, vicdanlarında iyilikler olması dileğiyle, teşekkür ederim. 🐱🐶👼🐾
BeğenBeğen
Çok güzelll
BeğenBeğen
Muhtesem!!! İnsanin içinden senin deyiminle bir “sevgi seli” yukseliyor. Kopegin kurtuldugu an kurtaricisina tesekkur etme sekli, ordek yavrularinin guvenle atlamalari… Guven, sukran, teslimiyet, sevgi ve BIR olma hissi. Gozyaslarina boguldum. Cok cok harika bir his bu. Sabahıma “kosulsuz sevgi bilinciyle” basladim, tesekkurler Mor Alev.
BeğenBeğen
Çok teşekkürler Nisan. Umarım iyisin. Sevgilerimle…
BeğenBeğen
Tesekkurler… Ben icinde sevgi olan her canlinin diger canlilari sevdigine inaniyorum. Benden farklida olsalar onlari olduklari gibi kabul edip sadece onalr icin sevgi diliyorum. Bira kusum, bir kopegim ve en sonda bir kedim var benim. O ucuyle evde tek basima olmak huzur ve mutluluk veriyor. Okuldan gelen cocuklarimla beraber onlarla oynamak muhtesem bir sey….
BeğenBeğen