Nefes

Featured Image -- 30233

Nefes al, nefes ver, nefes al, nefes ver… bunu hatırlamak o kadar önemli ki. Bazılarınızın gülüşüp espri yaptığınızı duyuyorum, “Evet, hayatta kalmak için nefes alıp vermeye devam etmeliyim! Şapşal!”, ama bu aslında ondan çok daha fazlasıdır. Biraz yavaşlamanıza ve bulunduğunuz anda nasıl hissettiğinizi değerlendirmenize fırsat verir. Mutlu? Üzgün? Öfkeli? Keyifli? His ve duygularınızı tanımaya alıştığınızda onları olduğu gibi tutabileceğiniz veya daha olumlu bir şeye çevirebileceğiniz seviyeye gelirsiniz. İnsan olduğunuza dair bilinçli farkındalık, verilmiş olan en büyük armağanlardan biridir. Keyfine varın, onu kucaklayın… insanlığınız bütünüyle sizindir! – Yaratan

The Creator Writings

Breathe in, breathe out, breathe in, breathe out…it is so important to remember this.  I can hear some of you joking, “Yes, I have to continue to

View original post 112 kelime daha

7 comments

  1. Perşembenin gelişi çarşambadan belli olur derler ya öyle bir gün bugün. Bugün keyifli ve heyecanlı hissediyorum. Bugün toplum olarak degisimi harekete dönüştürdügümüz gün, bundan sonraki hayatımızın ilk günü. Dirençsiz sıkıntısız bir geçiş olması dilegiyle…

    Liked by 3 people

  2. Geçen gün yürüyüş yaparken- ki hızlı yürümeye çalışırım -bir taraftan da meleklerimi duymaya çalışırken ve nasıl yada ne yapmalıyım diye kulaklarımı açmışken “nefes al “kanal olmanın ilk koşulu bu “denildi!!Herhalde uydurdun Şebo hızlı hızlı yürürken nefes almıyor olamazsın diye kendime söylenirken gerçekten nefesimi kontrol ettim hayretle farkettiğim neredeyse yarı yola gelmeden döndüğüydü,eğitim şart🙂

    Liked by 1 kişi

  3. Bir nefes eğitmeni için çok değerli bir mesaj.. İlk eğitimde öğrencilerimle paylaşacağım ❤
    Ve bu özel günde birçok konuda arınmak,stres gidermek ve dirençlerimizi şifalandırmak için
    ”Nefes al nefes ol ”
    Şükran ve sevgimle ❤

    Liked by 1 kişi

  4. sevgili mor alev, dün yaşadığımız süreç yeni bir başlangıç mı? Sürekli başlangıçlardan bahsettiğimiz, başlangıçları hissettiğimiz bu dönemde biz kendimizce değişimleri yorumladık; değişim, evrim bireyselden başlayıp anca yaşadığımız toplumla ortak geçekleşir; bu kadar herşeyin kıyısındayken o sıçramayı gerçekleştirememek umudun bir kez daha terk etmesi… Ne kadar nefes alsam da bugün hissettiğim içimde koca bir boşluk, hiçlik, bireyselliğe dönüş ve bencillik.. Biliyorum sürekli yaşadığımız süreci yorumluyorsunuz, ama dün yaşadığımız toplumsal süreci de yorumlar mısınız? Tavsiyelerde bulunur musunuz?

    Beğen

    1. Sevgili Asude

      Sanırım son zamanlarda yayınlamış olduğum yazılarla bu süreç sizin için de anlamlanmıştır. Sevgilerimle

      Beğen

Yorumlar kapatıldı.